سرقت ادبی به اشکال زیادی می آید خواه عمدی باشد یا نه، اگر کسی بداند به دنبال چه چیزی باشد، به راحتی قابل تشخیص است. در این مقاله شما را با چهار نمونه رایج سرقت ادبی آشنا می کنیم. امیدواریم این نمونههای سرقت ادبی به شما در تصحیح سریع و آسان مقاله کمک کند.
4 نمونه رایج سرقت ادبی در کارهای علمی
پس از معرفی چشمانداز کلی سرقت ادبی، بیایید تمرکز خود را بر زمینههای علمی مشخص کنیم. محیط های آکادمیک و پژوهشی دارای هنجارهای سختگیرانه ای هستند صداقت فکری و اخلاق. برای پیمایش موثر در این هنجارها، شناسایی نمونههای سرقت ادبی و درک تفاوتهای ظریف آنها بسیار مهم است. در زیر، بررسی مفصلی از چهار نمونه رایج سرقت ادبی که معمولاً در نوشتههای دانشگاهی یافت میشوند، ارائه میکنیم.
1. نقل قول مستقیم
اولین نوع سرقت ادبی نقل قول مستقیم بدون دادن اعتبار مناسب است که به عنوان یکی از مصادیق بارز سرقت علمی عمل می کند. همه نویسندگان نقاط قوت و ضعف خود را دارند. با این حال، گرفتن اعتبار برای قدرت شخص دیگری به مهارت ها یا دانش شما کمکی نمی کند.
نکات کلیدی در نظر گرفتن:
- استفاده از عبارات یا جملات از منبع اصلی و افزودن آنها به کار خود، اگر به درستی ذکر نشده باشد، این نوع سرقت ادبی را تشکیل می دهد.
- سرقت ادبی اغلب به راحتی از طریق تخصصی تشخیص داده می شود نرم افزار بررسی سرقت ادبی یا در تنظیماتی که چندین نفر از منابع یکسان استفاده می کنند.
برای جلوگیری از تبدیل شدن به نمونه ای از این نوع سرقت ادبی، ضروری است که هنگام گنجاندن نقل قول های مستقیم در تکالیف یا نشریات خود، اعتبار مناسبی را قائل شوید.
2. بازنویسی عبارت
نوع دوم، که به عنوان یک نمونه یواشکی از سرقت ادبی عمل می کند، شامل بازنگری اندکی عبارت منبع اصلی بدون ارائه اعتبار مناسب است. در حالی که ممکن است متن در یک نگاه سریع متفاوت به نظر برسد، نگاه دقیقتر شباهت زیادی به محتوای اصلی نشان میدهد. این فرم شامل استفاده از عبارات یا جملاتی است که کمی تغییر کرده اند اما اعتبار مناسبی به منبع اصلی داده نشده است. هرچقدر هم متن تغییر کرده باشد، عدم اعتبار مناسب تخلف قطعی است و به منزله سرقت ادبی است.
3. ترجمه
سومین روشی که سرقت ادبی رخ می دهد، عبارتی است که از طرح متن اصلی کپی می کند. حتی اگر نویسنده اصلی از کلماتی مانند "مزخرف"، "منزجر کننده" و "بی ادب" استفاده کند و بازنویسی از "صلیب"، "یوکی" و "بی ادب" استفاده کند، اگر آنها به ترتیب استفاده شوند، می تواند منجر به سرقت ادبی - آیا نویسنده قطعه جدید قصد انجام این کار را داشته است یا خیر. نقل قول به معنای انتخاب کلمات جدید و ثابت نگه داشتن ترتیب و ایده های اصلی نیست. بیش از این است؛ این به معنای گرفتن اطلاعات و پردازش مجدد و استفاده مجدد از آن برای ایجاد یک ایده اصلی جدید و نظم جدیدی از اطلاعات است.
4. بدون استناد
هنگامی که هیچ اثری ذکر نشده باشد، شکل دیگری از سرقت ادبی در انتهای مقاله ظاهر می شود. اینها فقط نمونه هایی از سرقت ادبی هستند، اما می توانند به طور قابل توجهی بر اعتبار و صداقت فرد تأثیر بگذارند. حتی اگر فقط ایده کلی از یک منبع وام گرفته شود - شاید یک مقاله کامل در مورد موضوع از منظری متفاوت - فقط با چند نقل قول کوچک که شباهت کمی به اصل دارد، همچنان به استناد مناسب نیاز است. پاورقی یکی دیگر از راه های موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی است، اما عدم ذکر منابع موجود در آنها نیز می تواند منجر به سرقت ادبی شود.
اگرچه اینها تنها برخی از نمونه های رایج سرقت ادبی هستند، اما می توانند به طور قابل توجهی به حرفه آسیب وارد کنند، چه در دانشگاه و چه در یک محیط حرفه ای. ممکن است بخواهید به منابع دیگر نگاه کنید اینجا کلیک نمایید.
نتیجه
در هر دو محیط دانشگاهی و حرفه ای، حفظ یکپارچگی کار شما بسیار مهم است. این مقاله چهار نمونه گسترده از سرقت ادبی، از نقل قول های مستقیم تا نقل قول بدون انتساب مناسب را ارائه می دهد. درک این جنبه ها فقط معقول نیست - با توجه به عواقب شدید شغلی شما، ضروری است. اجازه دهید این مقاله به عنوان راهنمای مختصری برای حفظ صداقت نوشته های علمی و حرفه ای شما باشد. |